Լեոնիդ Ենգիբարյանի նովելներից.
Մանկության կայարանում
Մանկության կայարանում տեղ զբաղեցնելով Կյանքի գնացքում՝ մի՛ փորձեք անպայման տեղ գրավել պատուհանի մոտ: Տպավորությունը խիստ մակերեսային կլինի: Եվ բոլորովին կարևոր չէ, թե որն է ձեր վագոնը, չնայած ոմանք գրեթե ողբերգություն են համարում, եթե փափուկ վագոնով չեն գնում: Ի վերջո տոմս – ծննդյան վկայական ունեցողի համար տեղն ապահովված է… Կարևորն այլ բան է. որպեսզի բազմաթիվ կայարաններում՝ Պատանեկություն, Հասունություն, Ստեղծագործություն, Անհաջողություն ու գուցե, Երջանկություն և շատ ուրիշ՝ ուրախ, բայց, ցավոք, կարճ կայարաններում բոլորն անեն ամեն հնարավորը, որ հետո, երբ գա ձեր ժամանակը, հրաժեշտ տաք խաղաղ կիսակայարաններում…
- Ինչու՞ Կյանքի գնացքում պատուհանից նայել խորհուրդ չի տալիս, ինչի՞ տպավորությունը մակերեսային կլինի:
Պատուհանի մոտ չի կարելի նստել, որովհետև մարդկանց կտեսնես մի կողմից, մյուս կողմում կնայես դուրս։ Այդ հաճույքը կլինի միակողմանի։ Պետք է չնստել պատուհանի մոտ, որ ավելի լավ ծանոթանաս ներսում գտնվող մարդկանց հետ։
- Փափուկ վագոն ասելով՝ ի՞նչ ի նկատի ունի հեղինակը, և իսկապե՞ս կարևոր չէ, թե ինչ վագոնով ես գնում:
Իմ կարծիքով փափուկ վագոն նշանակում է ամենալավ տեղը, կարևոր չէ ինչ վագոնով ես գնում, կարևորն այն է, որ դու ստացել ես այն տոմսը, որով կարող ես գնալ։ Ամնենալավ տեղն այն է, որ դու այդտեղ քեզ լավ ես զգում և կարևոր չէ, դու գումար ունես, թե ոչ, կարևորն այն է, որ քեզ սիրում են, որ դու քեզ սիրված ես զգում, բայց կան շատ մարդիկ, ովքեր ընկերություն են անում գումար ունենալու համար, բայց եթե դու չունես այն, բայց քո հետ շփվում են, դա ավելի հաճելի զգացողություն է։
- Մարդը ծնվեց — ձեռք բերեց Կյանքի գնացք նստելու տոմս, տեղն ապահովված է. հիմա ի՞նչն է կարևորը:
Կարևոր է չնստել պատուհանի մոտ և հետո կարևոր է ձեռք բերել ընկերներ, որ նրանց հետ ավելի հեշտ լինի ընթանալը։
No comments:
Post a Comment