Հայերենում հոգնակին կազմվում է մեծ մասամբ -եր կամ -ներ վերջավորություններով։ Միավանկ բառերի վերջում ավելանում է -եր, իսկ բազմավանկ բառերի վերջում՝ -ներ։ Բայց կան շատ բացառություններ։ Եթե երկվանկ բառի սկզբի վանկում կա -ը գաղտնավանկը, ուրեմն գրվում է -ներ։ Եթե բառի վերջին վանկում է -ը գաղտնավանկը, կազմվում է -եր-ով։ Եթե բառը պահել է իր գոյականական իմաստները գրվում է -ներ, եթե չի պահել գրվում է -եր։ Կան նաև միավանկ բառեր, որոնց վերջում ավելանում է -ներ, օրինակ՝ ձուկ, մուկ, որովհետև հնում դրանց վերջում եղել է -ն հնչյունը։
- Կազմել տրված գոյականների հոգնակին․
պատգամախոս-պատգամախոսներ, գծանկար-գծանկարներ, կողակից-կողակիցներ, եզրագիծ-եզրագծեր, պարտավորագիր-պարտավորագրեր, սկզբնատառ-սկզբնատառեր, եզրանախշ-եզրանախշեր, մարզպան-մարզպաններ, հայագետ-հայագետներ, պարերգ-պարերգեր, կնքահայր-կնքահայրեր, գրչատուփ-գրչատուփեր, ծառաշարք-ծառաշարքեր, խաչքար-խաչքարեր, դասալիք-դասալիքներ, հրթիռ-հրթիռներ, ուղեկցորդ-ուղեկցորդներ, արջաբույն-արջաբներ, վիպագիր-վիպագիրներ, ժամանակացույց-ժամանակացույցեր, ժանր-ժանրեր, սպի-սպիներ, շտաբ-շտաբներ, աստղ-աստղեր։ - Դրվատել, պախարակել, զգլխիչ, դեռափթիթ, դժխեմ, ժանտ, մեծատուն, սնապարծ, խանդաղատանք, սեթեւեթանք, ստույգ, անհեթեթ, աստանդական, ասպնջական, վանատուր, դրացի, կողակից բառերի բացատրությունները գտիր բառարաններից, գրառիր քո բլոգում։
դրվատել-գովել, պախարակել-մեղադրել, զգլխիչ-արբեցնող, դեռափթիթ-նոր բացված, դժխեմ-դաժան, ժանտ-դաժան, մեծատուն-հարուստ, սնապարծ-փառամոլ, խանդաղատանք-գուրգուրանք, սեթևեթանք-նազանք, ստույգ-ճիշտ, անհեթեթ-անմիտ, աստանդական-թափառական, ասպնջական-հյուրընկալ, վանատուր-հյուրընկալ, դրացի-հարևան, կողակից-զուգակից
No comments:
Post a Comment