Жалоба деревев, ծառերի գանգատը

1.`
Մեր տված փայտից կրակ են անում, տուն տաքացնում, թոնիրը վառում, կերակուր եփում, փափուկ հաց թխում, ուտում կշտանում, բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում: Մեր գերաններից շինում են տներ, գոմեր, մարագներ, ժամեր ու վանքեր, մեր տախտակներից ՝ հատակ, առաստաղ, աթոռ, պահարան, սեղան, նստարան, դուռ ու պատուհան և այլ շատ տեսակ կահ և կարասիք. բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում:

Из  нашей дравы делают огонь, согревают дом, сжигают печку,преготовляют еду,выпекают хлеб,кушают, но  про нас не вспоминают, нас не защищают, а нас вырубают и уничтожают. Из нашего бревна  строют дома , амбары, часовни и храмы, а также пол, потолок, стул, шкаф, окна и двери, и нас не вспоминают. Нас рубят  бецпощадно портят и униятожают.

2.

Կամուրջ են շինում ՝գետերով անցնում. սայլեր են շինում ՝ամեն ինչ կրում. գութան են շինում հողերը հերկում. լուծ, սամի շինում եզ, գոմեշ լծում, օրորոց շինում ՝մանկիկ օրորում. քանոն են շինում ՝տետրակներ տողում, նավեր են շինում ՝ծովի մեջ լողում... բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում: Ով չի տանձ կերել կամ կարմիր խնձոր, նուռ ու սերկևիլ, կեռաս ու սալոր, դեղձ կարմրաթշիկ, ծիրան անուշիկ: Ապա խաղողը. և քանի տեսակ կանաչ ու կարմիր, թուխ - թուխ ու սպիտակ, և այդ ամենը մարդիկ են ուտում... Բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում:

Խելոք մանուկներ, դուք որ մեծանաք, մեծ մարդիկ դառնաք, մեզ խնայեցեք, մեզ պահպանեցեք և ձեր հանդերում, ձեր այգիներում ծառեր տնկեցեք...

Строят мосты` через рек. Строят телеги, чтобы увозить вещи.строят плуги, чтобы землю пахать. Строят ярми, чтобы прягать буйволи, строят люулки `качать малышей. Строят линейки`тетради линовать, строят корабли, чтобы плавать в море … Но нас не споминали, но нас не охраняют, а жестока рубят, нас испортят, губят. Кто не ел грушу или красную яблоку, гранату и айву, черешню и сливу, персик краснощекий, абрикос милый. Так же виноград и сколько разного зеленый и красный, смугловатый и белый, и все это едят люди. Но нас не споминали, но нас не охраняют, а жестока рубят, нас испортят, губят.Умные малыши, когда вы выростите, истаните взрослыми, нас будете берея, нас будете охранят и в ваших полях, в ваших  садах посадите деревя.