Սեպտեմբերի քսանչորսին ընկեր Հասմիկի և ընկեր Արևիկի
հետ գնացել էինք Դավալվա սար՝ բարձունք հաղթահարելու: Սկզբում ուզեցինք սար բարձրանալ, բայց
անձրևի պատճառով չբարձրացանք: Գնացինք այդ գյուղի Սբ. Հակոբ եկեղեցին: Եկեղեցում երգեցինք, հարցազրույցներ
վերցրեցինք, տերհայրը մեզ օրհնեց, տեսանք քառօրյա պատերազմի ժամանակ կռված Արման Ավետիսյանին:
Նրա հետ զրուցեցինք ու գնացինք սար բարձրանալու: Անձրևն արդեն կտրվում էր: Սարը շատ
հեշտությամբ բարձրացանք: Այնտեղ տեսանք մի կիսաքանդ եկեղեցի: Այնտեղից ներքև նայելիս այնքան գեղեցիկ դաշտեր էին երևում,
որ ինձ հիշեցրեցին «Լավաշ» հայկական մուլտֆիլմը: Սարը նույնպես հեշտությամբ իջանք և ուղևորվեցինք
դեպի Երևան: Ցուրտ, բայց հիանալի ճամփորդություն էր:
Նկարներ՝
Նկարներ՝
No comments:
Post a Comment