20.04.2021 հայոց լեզու

 Առաջադրանքներ

1. Փոխի՛ր մեջբերվող ուղղակի խոսքի շարադասությունը և համապատասխանաբար փոխիր կետադրությունը։

• Եկավ դևն ու հարցրեց.
  — Արքա՛, ո՞ւր է իմ ոսկին. Չէ՞ որ մեր զրույցից շատ օրեր են անցել։

-Արքա՛,-եկավ դևն ու հարցրեց,- ո՞ւր է իմ ոսկին․ Չէ՞ որ մեր զրույցից շատ օրեր են անցել։

-Արքա՛, ո՞ւր է իմ ոսկին. Չէ՞ որ մեր զրույցից շատ օրեր են անցել,-եկավ դևն ու հարցրեց։

• Տեսնելով հյուրերին՝ տանտերն ընդառաջ է գալիս ու ասում.
  -Մենք վաղուց էինք ձեզ սպասում, ներս եկեք, բոլորիս էլ շատտ ուրախացրիք դուք ձեր գալով։

-Մենք վաղուց էինք ձեզ սպասում,-տանտերն ընդառաջ է գալիս ու տեսնելով հյուրերին ասում,-ներս եկեք, բոլորիս էլ շատ ուրախացրիք դուք ձեր գալով։

-Մենք վաղուց էինք ձեզ սպասում, ներս եկեք, բոլորիս էլ շատ ուրախացրիք դուք ձեր գալով,-ընդառաջ է գալիս ու ասում տանտերը՝ տեսնելով հյուրերին։

• – Մեծ եղավ իմ ուրախությունը, երբ մեր ընդհանուր ծանոթներից իմացա, որ քույրդ սովորում է մեր դպրոցում,- ասաց ընկերս, երբ հանդիպեցինք։

Երբ հանդիպեցինք, ընկերս ասաց․

– Մեծ եղավ իմ ուրախությունը, երբ մեր ընդհանուր ծանոթներից իմացա, որ քույրդ սովորում է մեր դպրոցում։

– Մեծ եղավ իմ ուրախությունը,-ասաց ընկերս, երբ հանդիպեցինք,- երբ մեր ընդհանուր ծանոթներից իմացա, որ քույրդ սովորում է մեր դպրոցում։

• –Տեսնում եմ,- անթաքույց դժգոհությամբ ասաց մեզ սպասավորը,- խոսքներդ մեկ եք արել ու ինձ հալածում եք։

Սպասավորը մեզ անթաքույց դժգոհությամբ ասաց․

-Տեսնում եմ՝ խոսքներդ մեկ եք արել ու ինձ հալածում եք։

-Տեսնում եմ՝ խոսքներդ մեկ եք արել ու ինձ հալածում եք,-անթաքույց դժգոհությամբ ասաց մեզ սպասավորը։

• –Մեն-մենակ եմ եկել, հա՛յր,-խոնարհվելով շշնջաց որդին,- մի՛ մտածիր անցյալի մասին։

Որդին խոնարհվելով շշնջաց․

-Մեն-մենակ եմ եկել, հա՛յր, մի՛ մտածիր անցյալի մասին։

-Մեն-մենակ եմ եկել, հա՛յր, մի՛ մտածիր անցյալի մասին,-խոնարհվելով շշնջաց որդին։

• –Եթե հարցնում եք իմ ու ուսուցչիս հարաբերությունների մասին,- ասում է Արիստոտելն իր աշակերտներին,- պիտի ասեմ, որ Պլատոնն իմ բարեկամն է, բայց ճշմարտությունն ինձ համար ավելի թանկ է։

Արիստոտելն իր աշակերտներին ասում է․

-Եթե հարցնում եք իմ ու ուսուցչիս հարաբերությունների մասին, պիտի ասեմ, որ Պլատոնն իմ բարեկամն է, բայց ճշմարտությունն ինձ համար ավելի թանկ է։

-Եթե հարցնում եք իմ ու ուսուցչիս հարաբերությունների մասին, պիտի ասեմ, որ Պլատոնն իմ բարեկամն է, բայց ճշմարտությունն ինձ համար ավելի թանկ է,-ասում է Արիստոտելն իր աշակերտներին։

• Մայրը ձեռքի դերձանը ցած դրեց և գլուխը տարուբերելով՝ ասաց.
  -Էհ, չգիտեմ, որդիս, հայրդ ի՞նչ պիտի աներ, եթե այժմ մեր կողքին լիներ։

-Էհ, չգիտեմ, որդիս,-ասաց մայրը և գլուխը տարուբերելով ձեռքի դերձանը ցած դրեց,- հայրդ ի՞նչ պիտի աներ, եթե այժմ մեր կողքին լիներ։

-Էհ, չգիտեմ, որդիս, հայրդ ի՞նչ պիտի աներ, եթե այժմ մեր կողքին լիներ,-ասաց մայրը և գլուխը տարուբերելով ձեռքի դերձանը ցած դրեց։

• Կրտսեր քույրս, հենց որ մենանկ էինք մնում, ասում էր.
  -Ընչացքդ արդեն սևացել է. տան տղամարդը դու ես, դու էլ որոշիր, թե ինչ անենք։

-Ընչացքդ արդեն սևացել է. տան տղամարդը դու ես,- ասում էր կրտսեր քույրս հենց որ մենակ էինք մնում,-դու էլ որոշիր, թե ինչ անենք։

• Ճանաչեցի՞ր ինձ,- հարցրեց Սահակը ծերունուն,- դու իմ հոր զինակիցն ես եղել։

Սահակը ծերունուն հարցրեց. 
—Ճանաչեցի՞ր ինձ, դու իմ հոր զինակիցն ես եղել։
—Ճանաչեցի՞ր ինձ, դու իմ հոր զինակիցն ես եղել,-հարցրեց Սահակը ծերունուն։

• Տեսնելով տնօրենին՝ քարտուղարը հարցրեց.
  -Ինչո՞ւ եք մնում քաղաքում. չէ՞ որ այստեղ մնալով դուք վտանգի եք ենթարկվում։

—Ինչո՞ւ եք մնում քաղաքում,-հարցրեց քարտուղարը՝ տեսնելով տնօրենին,- չէ՞ որ այստեղ մնալով դուք վտանգի եք ենթարկվում։
—Ինչո՞ւ եք մնում քաղաքում. չէ՞ որ այստեղ մնալով դուք վտանգի եք ենթարկվում,-հարցրեց քարտուղարը՝ տեսնելով տնօրենին։

• Ծերուկը, վեր կենալով տեղից, ասաց ինձ.
  — Դու, սիրելի՛ս, լավ խորհիր անելիքդ մինչև վճռական քայլ անելդ։

— Դու, սիրելի՛ս,-ասաց ինձ ծերուկը՝ տեղից վեր կենալով,- լավ խորհիր անելիքդ մինչև վճռական քայլ անելդ։
— Դու, սիրելի՛ս, լավ խորհիր անելիքդ մինչև վճռական քայլ անելդ,-ասաց ինձ ծերուկը՝ տեղից վեր կենալով։