Վահան Տերյան․ Գիշեր և հուշեր

ՄԵՂՄՈՒԹՅՈՒՆ

Այսօր եղիր քրոջ պես —
Անչար, մաքուր և գթոտ,—
Գրկենք իրար ու նստենք,
Նստենք մինչև առավոտ...

Այսօր եղիր որպես մայր —
Բարի, քնքուշ, նրբազգաց,—
Նստիր խաղաղ մահճիս մոտ,
Մութ գիշերին հետըս լաց...

Ամոքիր դու իմ ցաված
Սիրտըս սիրով քո անբիծ,—
Այն մոռացվա՜ծ, մոռացվա՜ծ
Հեքիաթները պատմիր ինձ...

Այստեղ պատմում է մի մարդու մասին, ով ունի քնքշանքի կարիք։ Ունի մոր և քրոջ կարիք։ Կարծես նա հեռու է ամենքից և շատ է կարոտում նրանց։ Այս բանաստեղծություն հիշեցնում է բաց գույներ։