- Այժմ լսիր ինձ ու հետո ինձ հետ երգիր։ — Կարո՞ղ ես նկարագրել երկու եղբայրների հարաբերությունը՝ ավագ և կրտսեր. ինչպե՞ս էին իրար հետ հարաբերվում:
Հոմերն ու Յուլիսիսը այնպես էին իրար հետ հարաբերվում, ոնց որ նույն տարիքի լինեին:
Նրանք իրար հետ շատ մտերմիկ էին:
- Այս անգամ փոքր եղբայրը երգեց մեծի հետ և մինչ նրանք երգում էին, Յուլիսիսը նորից տեսավ գնացքը, նեգրին որը հենվել էր վագոնի եզրին ու ժպտալով ձեռքով էր անում։ Դա ամենահրաշալի բաներից մեկն էր, որ երբևէ պատահել էր Յուլիսիս Մաքոլիին՝ աշխարհում ապրած նրա չորս տարվա կյանքի ընթացքում։ Նա ձեռքով արեց այդ մարդուն, և մարդը պատասխանեց նրա ողջույնին, ոչ թե մի անգամ, այլ բազմաթիվ անգամներ։ Նա այդ կհիշի իր ողջ կյանքում։ — Ինչ կապ ես տեսնում եղբայրների երգի և նեգրին նորից հանդիպելու մեջ: Ինչու՞ կհիշի Յուլիսիսը այդ ողջույնները ամբողջ կյանքում և ինչ կսովորեցնի դա նրան:
Յուլիսիսն ու գնացքի վարորդը կարծես հին ընկերներ լինեին: Յուլիսիսը շատ է սիրում, որ նրան բարևում են:
No comments:
Post a Comment