հեղինակ՝ Կոմիտաս
Բարակ ուղին սողալով,
Ոտի տակին դողալով,
Ճամփի ծայրին բուսել է
Կյանքի ծառը շողալով։
Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի
Այս ճանապարհն Անհունի․․․
Մարդու, բույսի, գազանի
Եվ թևավոր թռչունի։
Բարակ ճանապարհը գնում է մի մարդ, որն ունի լավ սիրտ: Այդ մարդը մեծ սիրտ ունի: Այնտեղ կան նաև մարդիկ, բույսեր գազեններ և թևավոր թռչուներ:
Բարակ ուղին սողալով,
Ոտի տակին դողալով,
Ճամփի ծայրին բուսել է
Կյանքի ծառը շողալով։
Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի
Այս ճանապարհն Անհունի․․․
Մարդու, բույսի, գազանի
Եվ թևավոր թռչունի։
Բարակ ճանապարհը գնում է մի մարդ, որն ունի լավ սիրտ: Այդ մարդը մեծ սիրտ ունի: Այնտեղ կան նաև մարդիկ, բույսեր գազեններ և թևավոր թռչուներ:
No comments:
Post a Comment