Պայմանք տղայոց ընտրութեան
Այս հոդվածից տեղեկացա, որ …
Մխիթար Սեբաստացին ընդունում էր երեխաներին դպրոց ամենափոքրը 12- ամյա և ամենամեծը 16-ամյա երեխաներին, բայց կային արգելքներ, արտաքին պակասություն, չափազանց հասակի կարճություն և այլն, չէր ընդունում նաև անխելքներին, և թերություն ունեցողներին: Նա ասում էր, որ արտաքին բարեձևությունը շատ անգամ հոգու գեղեցկության նշաններ են: Նա ընտրում էր ավելի աղքատների քան հարուստերի զավակներին: Եթե երկու տղա լինեն մեկն աղքատ և ազնիվ, իսկ մյուսը՝ հարուստ և պակասավոր, պետք է ընտրեր վերջինը: Աղքատների որդիներին էր ընտրում և ուղարկում, միայն թե սրամիտ և հեզ լինեն, ընդհանրապես աղքատները խոնարհ և հլու են լինում, իսկ հարուստների զավակները բարձրամիտ և համարձակ են լինում:
Երրորդ հոդված — ինչպե՞ս էր Սեբաստացին սաներ ընտրում. մեր կրթահամալիրն ինչպես է սովորողներ ընտրում — համեմատիր՝ խոսելով նմանությունների և տարբերությունների մասին:
Մխիթար Սեբաստացին ընդունում էր երեխաներին դպրոց ամենափոքրը 12- ամյա և ամենամեծը 16-ամյա երեխաներին, բայց կային արգելքներ, արտաքին պակասություն, չափազանց հասակի կարճություն և այլն, չէր ընդունում նաև անխելքներին, և թերություն ունեցողներին: Նա ասում էր, որ արտաքին բարեձևությունը շատ անգամ հոգու գեղեցկության նշաններ են: Նա ընտրում էր ավելի աղքատների քան հարուստերի զավակներին: Եթե երկու տղա լինեն մեկն աղքատ և ազնիվ, իսկ մյուսը՝ հարուստ և պակասավոր, պետք է ընտրեր վերջինը: Աղքատների որդիներին էր ընտրում և ուղարկում, միայն թե սրամիտ և հեզ լինեն, ընդհանրապես աղքատները խոնարհ և հլու են լինում, իսկ հարուստների զավակները բարձրամիտ և համարձակ են լինում:
Մեր դպրոցում այդպես չէ, որովհետև մեր դպրոցում ընդունում են բոլոր երեխաներին նաև թերություն ունեցողներին: Կապ չունի, թե այդ երեխան թերություն ունեցող է, հարուստի երեխա է, թե աղքատի:
Այս հոդվածից տեղեկացա, որ …
Մխիթար Սեբաստացին ընդունում էր երեխաներին դպրոց ամենափոքրը 12- ամյա և ամենամեծը 16-ամյա երեխաներին, բայց կային արգելքներ, արտաքին պակասություն, չափազանց հասակի կարճություն և այլն, չէր ընդունում նաև անխելքներին, և թերություն ունեցողներին: Նա ասում էր, որ արտաքին բարեձևությունը շատ անգամ հոգու գեղեցկության նշաններ են: Նա ընտրում էր ավելի աղքատների քան հարուստերի զավակներին: Եթե երկու տղա լինեն մեկն աղքատ և ազնիվ, իսկ մյուսը՝ հարուստ և պակասավոր, պետք է ընտրեր վերջինը: Աղքատների որդիներին էր ընտրում և ուղարկում, միայն թե սրամիտ և հեզ լինեն, ընդհանրապես աղքատները խոնարհ և հլու են լինում, իսկ հարուստների զավակները բարձրամիտ և համարձակ են լինում:
Երրորդ հոդված — ինչպե՞ս էր Սեբաստացին սաներ ընտրում. մեր կրթահամալիրն ինչպես է սովորողներ ընտրում — համեմատիր՝ խոսելով նմանությունների և տարբերությունների մասին:
Մխիթար Սեբաստացին ընդունում էր երեխաներին դպրոց ամենափոքրը 12- ամյա և ամենամեծը 16-ամյա երեխաներին, բայց կային արգելքներ, արտաքին պակասություն, չափազանց հասակի կարճություն և այլն, չէր ընդունում նաև անխելքներին, և թերություն ունեցողներին: Նա ասում էր, որ արտաքին բարեձևությունը շատ անգամ հոգու գեղեցկության նշաններ են: Նա ընտրում էր ավելի աղքատների քան հարուստերի զավակներին: Եթե երկու տղա լինեն մեկն աղքատ և ազնիվ, իսկ մյուսը՝ հարուստ և պակասավոր, պետք է ընտրեր վերջինը: Աղքատների որդիներին էր ընտրում և ուղարկում, միայն թե սրամիտ և հեզ լինեն, ընդհանրապես աղքատները խոնարհ և հլու են լինում, իսկ հարուստների զավակները բարձրամիտ և համարձակ են լինում:
Մեր դպրոցում այդպես չէ, որովհետև մեր դպրոցում ընդունում են բոլոր երեխաներին նաև թերություն ունեցողներին: Կապ չունի, թե այդ երեխան թերություն ունեցող է, հարուստի երեխա է, թե աղքատի:
No comments:
Post a Comment