Կար չկար մի երկիր կար։ Այնտեղի մարդիկ խոսում էին տարօրինակ ձևով։ Կար մի քանի
բառ, որոնց սկզբում ավելացնում էին «ան»-նախածանցը։ Մի մարդ որոշում է գնալ այդ երկիրը։
Նրան շատ հետաքրքիր է այդ ամենը։ Այնտեղ նա մտավ մի խանութ, տեսավ մի մարդու և ասաց․
-
Բարձ ձեզ։ Սա ի՞նչ երկիր է։ Ես լսել եմ, որ այստեղի մարդիկ,
որոշ բառերից առաջ ավելացնում են «ան» նախածանցը։
Պատասխանելու փոխարեն նա ցույց տվեց մի
տետր։
-
Տեսնու՞մ ես, թե սա ինչ է։
-
Տեսնում եմ։ Սովորական տետր է։
-
Ոչ, սխալվեցիր։ Սա անտետր է, այս բառի սկզբից ավելացավ «ան»
նախածանցը։ Այս տետրում գրված են մի քանի բառեր, որոնց սկզբում կա «ան» նախածանցը։
Սա շատ պետք է այս երկրի բնակիչներին։
-
Օօօօ, սա շատ հետաքրքիր և օգտակար տետր է, այսինք անտետր, իսկ
դուք ուրիշ բաներ ունեք բացի անտետրից։
-
Այո, ունենք, անհամակարգիչներ։ Մեծ և փոքր։ Մեծերի և փոքրերի
համար։
-
Ուզում եք ասել համակարգի՞չ։
-
Ձեզ համար այո, իսկ մեզ համար ոչ։ Ձեզ համար համակարգիչ, իսկ
մեզ համար անհաամակարգիչ։
-
Քեզ անհամակարգի՞չ է հարկավոր։
-
Ոչ։ Ուրիշ ինչ ունեք։
-
Անհեռախոսներ։ Էլի փոքրերի և մեծերի համար։ Դրանցով կարողանում
ենք կապ հաստատել ուրիշների հետ։ Շատ օգտակար բան է տարբեր երկրներում ապրող մարդկանց
համար։ Նաև անդանակ ունենք։
-
Օօօ, շատ լավ է, բայց մի քիչ սարսափելի է։
-
Այնքան էլ սարսափելի չէ, որովհետև անդանակով կարող ես վերջ դնել
պատերազմներին։
-
Ինչպես է դա լինում։ Դանակով պատերազմին վերջ դնել։
-
Շատ պարզ է։ Եթե հանկարծ պատերազմ սկսի և դու տանը անհրացան
չունենաս, հաստատ դանակ կունենաս և կգնաս պատերազմին վերջ կդնես։
-
Ինչ լավ երկիր է։ Ես երևի էլ այստեղից չեմ գնա։
No comments:
Post a Comment